Krótkie opowiadania utrzymane w tonacji i klimacie opowiadań z tomu "Opowieści galicyjskie": o ludziach i zwierzętach zamieszkujących piękną i przeklętą krainę Galicji. Zabawne, ale i melancholijne zarazem.

"W tych opowiadaniach człowiek należy niejako do wspólnoty materii, podlega tym samym prawom i cóż, nie jest żadną koroną stworzenia. Rzeczy są naszymi siostrami i braćmi w kruchości i w nieuchronnej śmierci. 'Zima' budzi niepokój - pozwala niejako usłyszeć czas, czyli powolne rdzewienie, rozpadanie się przedmiotów i nas samych. Kto to usłyszał (przeczytał) - już inaczej patrzy dookoła".

Justyna Sobolewska, "Gazeta Wyborcza"